Dawid: magazynowanie ciepła

Oprócz niskiej emisji energii na zewnątrz oraz zdolności pozyskiwania jej z wielu różnych alternatywnych źródeł dom pasywny powinien odznaczać się moim zdaniem jeszcze jedną bardzo ważną cechą, mianowicie zdolnością akumulacji energii cieplnej. Energię tę akumuluje zarówno sama bryła budynku, naczynia buforowe, wszystkie sprzęty domowe oraz powietrze znajdujące się w budynku. Budowa domu, w którym możemy zakumulować dużo energii niesie za sobą sporo korzyści. Wiemy, że przy korzystaniu z energii słonecznej z reguły jest jej albo za dużo albo za mało w stosunku do zapotrzebowania. Należy więc zgromadzić pewne zapasy na „gorsze” dni. Dlatego ważnym jest materiał, z którego konstruuje się dom. Dom drewniany łatwiej i szybciej się nagrzeje, ale i szybciej wychłodzi w przypadku braku dodatkowego ogrzewania. Dom o ciężkiej konstrukcji ( beton, ceramika ) będzie się wolniej nagrzewał, ale i wolniej wychładzał. Uzyskamy dzięki temu mniejsze wahania temperatur miedzy dniem a nocą zarówno w przypadku kiedy mamy już słoneczne dni, jak i jeszcze chłodne noce. Oczywiście to samo możemy osiągnąć odpowiednio wychładzając i dogrzewając dom, ale to już wymaga doprowadzenia energii, która kosztuje. Jak już pisałem, energię cieplna można gromadzić w zbiornikach buforowych. Zbiorniki te to pojemniki na wodę o pojemności nieraz większej niż tysiąc litrów, ocieplone po to aby nie tracić swojej wewnętrznej energii. Zbiornik taki może gromadzić energię z solarów w pogodny dzień i ogrzewać za pomocą układu ogrzewania w nocy. Drugim sposobem (oprócz takiego zbiornika) wydaje mi się być właśnie ogrzewanie podłogowe. W podłodze betonowej jest bardzo dużo betonu, który raz nagrzany potrafi bardzo długo oddawać ciepło do otoczenia. Dlatego ciągle po głowie chodzi mi ta forma ogrzewania. Po pierwsze jako system poprawiania komfortu cieplnego (ciepła podłoga), po drugie będzie ono olbrzymim niskotemperaturowym tanim buforem ciepła, po trzecie fenomenalnym stabilizatorem temperatury.